Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΜΠΟΥΝΑΤΣΕΣ


Surfcasting και φουρτούνα πάνε μαζί, δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή από το να εκμεταλλευτούμε τις ιδανικές αυτές συνθήκες. Δεν σημαίνει όμως ότι και με τις μπουνάτσες δεν θα έχουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αν το χειριστούμε σωστά. Ένα κρύο πρωινό ανηφορίζω προς την ιδιαίτερη πατρίδα μου και κατά την διάρκεια της διαδρομής που σημειωτέον είναι όλη σχεδόν παραλιακή, απολαμβάνω το υπέροχο θέαμα που δημιουργεί η ένταση του ανέμου που ξεπερνά τα οκτώ μποφόρ σε ορισμένες περιοχές, πάνω στα κύματα. Κατά μήκος των ακτών που διασχίζω τα θεόρατα αφρισμένα κύματα ξεσπούν την μανία τους πάνω σε βράχια ή σε αμμώδεις ακτές φτάνοντας πολλά μέτρα  πιο πάνω από το κανονικό.
Ο άνεμος που επικρατεί είναι βορειοανατολικός και σε πολλά σημεία οι ριπές του είναι τόσο δυνατές που με δυσκολία καταφέρνω να οδηγήσω το αυτοκίνητό μου. Με πολύ μικρή σχετικά ταχύτητα οδηγώ προς τον προορισμό μου απολαμβάνοντας αυτό το υπέροχο θέαμα σκεπτόμενος πως θα ήταν να μπορούσα να βρίσκομαι κοντά στην ακτή και να ψαρεύω. Περνώντας από την Καβάλα στο μοναδικό κατάστημα που βρίσκω πάντα φρέσκο δόλωμα προμηθεύομαι μαύρο, λίγες μάνες και λίγο φαραώ, με επιφύλαξη μήπως και δεν μπορέσω να ψαρέψω λόγω του καιρού. Φτάνοντας στον προορισμό μου όμως διαπίστωσα πως η παραλία που ψαρεύω συνήθως, ήταν απολύτως ήρεμη αφού ο αέρας στην περιοχή δεν είχε την ίδια ένταση που συνάντησα στον δρόμο μου. Μόνο ο ουρανός ήταν σκεπασμένος από κατάμαυρα σύννεφα κάτι που προμήνυε δυνατή μπόρα. Επιλέγοντας ένα σημείο όπου είχα και παλαιότερα ψαρέψει αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου ελπίζοντας να βάλω κάτι αξιόλογο στο τραπέζι μου. Το αυτοκίνητο είναι πάντοτε φορτωμένο με όλα τα σύνεργα για κάθε είδους ψάρεμα και τεχνική και ποτέ δεν έχω ανέβει στην πατρίδα μου χωρίς να κουβαλώ μαζί μου δυο ή τριών ειδών δολώματα. Έβγαλα από τον εξοπλισμό μου το ένα καθαρόαιμο surfcasting καλάμι της Shimano με πολύ καλά χαρακτηριστικά που πετά με άνεση 150 γραμμάρια μολύβι και συγκεκριμένα το Nexave 4.20 εφοδιασμένο με ένα μηχανισμό μακρινών ρίψεων τον Navi 8000 XSA, ο οποίος είχε τυλιγμένη στην μπομπίνα του πετονιά 0,40mm. Η οποία στην άκρη της δεν έχει shock leader, για να αποφύγω τα μπερδέματα των φυκιών στο σημείο που βρίσκεται ο κόμπος και κάνει την πετονιά μου να κρεμάει από το βάρος. Το παράμαλλό μου αποτελείται από καθαρό fluorocarbon της Sakana μήκους 130 εκατοστών περίπου. Εφαρμόζοντας το περπατητό ψάρεμα αρχίζω τα πετάγματα προσδοκώντας σε κάποιο μεγάλο θήραμα που θα είχε πλησιάσει για αναζήτηση των θηραμάτων του. Πράγματι στην πρώτη δολωμένη μάνα πάνω στο Νο 1 Morigen αγκίστρι μου, το καλάμι μου υποκλίθηκε με μεγαλοπρέπεια στα πρώτα κεφάλια του ψαριού κάνοντας παράλληλα τα φρένα του Navi να γλιστρούν υπέροχα. Σφίγγω λίγο περισσότερο τα φρένα και αρχίζω την πάλη με το ψάρι. Σε λίγο μια χρυσοφρύδα χτυπιέται πάνω στην στρωτή αμμούδα από το σκάσιμο του κύματος,. Η χαρά μου μεγάλη και το ηθικό αναπτερώνεται παίρνοντας κουράγιο για περισσότερες βολές. Δεν αργεί το δεύτερο γονάτισμα της μύτης του Nexave AX TE Surf και ο Navi πιάνει και πάλι δουλειά. Τα ομαλά φρένα του μου δίνουν την δυνατότητα για μικρορυθμίσεις εκτελώντας με τον καλύτερο τρόπο τις εντολές μου κάνοντας την πάλη με το ψάρι πραγματική διασκέδαση. Άλλη μια χρυσοφρύδα στολίζει με το ασημογκρί της χρώμα την χρυσοκίτρινη αμμουδιά. Ο ήχος που κάνει το βαρίδιο στην πορεία του προς το νερό διασχίζοντας τον αέρα  είναι πραγματικά πρωτόγνωρος αφού είναι κόντρα στον άνεμο. Σε λιγότερο από μία ώρα  άλλες τρεις τσιπούρες των 400 γραμμαρίων έχουν τιμήσει τα αγκίστριά μου. Πραγματικά δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτό που νοιώθω, μόνος σε μια έρημη παραλία παρέα με τους γλάρους και η χαρά μου απερίγραπτη από την αναπάντεχη αυτή επιτυχία. Αν και γνωρίζουμε όλοι μας το φαραώ ότι δεν δουλεύει και τόσο καλά σε αμμώδεις παραλίες, έβαλα δολωσιά από δαύτο, μιας και τα μονοδόλια μου είχαν τελειώσει. Η κορυφή του καλαμιού λύγισε και πάλι με μανία αυτή την φορά κάνοντάς με να νοιώσω στα χέρια μου το βίαιο τράβηγμα του αντιπάλου μου. Ξαναρυθμίζω τα φρένα μου και αρχίζω να μαζεύω την πετονιά μου αργά αργά, απολαμβάνοντας την μάχη και τις δυνατότητες του ψαριού. Πράγματι στα ισχυρά κεφάλια του ψαριού τα φρένα δουλεύουν τέλεια, προστατεύοντας το παράμαλλό μου, μιας και ο αντίπαλος δείχνει να είναι μεγάλος. Φτάνοντας το ψάρι στο τελευταίο σκάσιμο του κύματος άρχισε να ανακτά και πάλι τις δυνάμεις του, πράγμα που με έκανε να χαλαρώσω λίγο τα φρένα. Κάθε φορά που προσπαθούσα να το φέρω κοντά μου, αυτό μου έδινε την εντύπωση πως είχε αγκυροβολήσει για τα καλά. Κάποια στιγμή όμως κουράσθηκε και με την βοήθεια ενός μεγάλου κύματος ξεβράστηκε στην ακτή. Μια βασίλισσα γύρω στο κιλό ήταν το τελικό αποτέλεσμα της μάχης. Έμεινα να την θαυμάζω για λίγο κάτω από το γκριζωπό φόντο, ώσπου ξαναδόλωσα και έριξα για τελευταία φορά. Άλλη μια 350άρα τσιπούρα βγήκε στην ακτή. Οι πρώτες στάλες της βροχής ήδη είχαν αρχίσει να πέφτουν, δίνοντάς μου  το σήμα να αρχίζω να τα μαζεύω και να πάω στην ζεστή θαλπωρή του σπιτιού μου. Το ψυγείο μου έχει δέκα επτά χρυσοφρύδες όλες ικανοποιητικού μεγέθους και μια βασίλισσα του κιλού, πράγμα που σημαίνει πως το ψάρεμα πήγε πολύ καλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου