ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΡΕΞΗ

Πόσοι από εμάς δεν έχουμε καθίσει σε κάποιο ουζερί και δεν έχουμε βάλει στο τραπέζι μας και μια μερίδα καλαμάρια. Είναι δυνατόν λοιπόν να είμαστε ερασιτέχνες ψαράδες και να μην δίνουμε το παρών μας στο ετήσιο ραντεβού μας με αυτά τα υπέροχα μαλάκια με το λαχταριστό τους κρέας. Τα καλαμάρια μαζί με τα χταπόδια και τις σουπιές είναι από τα λίγα θαλάσσια όντα που αν διατηρηθούν σωστά στην κατάψυξη, μπορούν να εφοδιάζουν το μεσημεριανό μας τραπέζι ή σε κάποια σύναξη φίλων λαχταριστές μερίδες και μάλιστα ολόφρεσκες. Στον κόλπο της καβάλας το ετήσιο ραντεβού αρχίζει από τις αρχές Οκτώβρη και φτάνει μέχρι και τον Φεβρουάριο και μερικές φορές μέχρι και τον Μάρτιο, με πολλά κοπάδια καλαμαριών μικρών και μεγάλων να κατακλύζουν τις ακτές του για να αφήσουν τα αυγά τους. 

Ο κυριότερος τρόπος ψαρέματος είναι αυτός με τα μικρά φωσφορίζοντα ή μη τεχνητά δολώματα τα επονομαζόμενα γουρουνάκια ή καλαμαριέρες, σε διάφορα σχήματα και σχέδια. Οι εταιρείες πλέον έχουν κατακλύσει την αγορά με μια πλειάδα  από αυτές που μάλλον μας κάνουν την ζωή δύσκολη παρά εύκολη, αφού σαστίζει κανείς χαζεύοντας στα μεγάλα σταντ των καταστημάτων ειδών αλιείας με τους καταστηματάρχες να προτείνουν την μια ή την άλλη ως την πιο αποδοτική.  Ένας πολύ καλός τρόπος επιλογής είναι να ρωτήσετε – πριν επισκεφτείτε κάποιο απ’ αυτά τα καταστήματα – μερικούς φίλους που έχουν ήδη ψαρέψει για το ποια χρώματα ή σχέδια ψαρεύουν καλύτερα. Από την άλλη εταιρείες καταξιωμένες στον χώρο έχουν να επιδείξουν μέχρι τώρα πολύ ποιοτικές καλαμαριέρες που λίγο πολύ θα σας δίνουν πάντα πολύ καλά αποτελέσματα. Έχοντας εφοδιαστεί τις τελευταίες καλαμαριέρες των εταιρειών Shimano και ειδικότερα τις Egixile και Sute με το Keimura σώμα, τις river2sea, και τις Top One  βρεθήκαμε ένα απομεσήμερο σε ένα από τα πολλά σημεία του κόλπου που σύμφωνα με τις σημειώσεις μου κρατούσε πολλά καλαμάρια κατά το παρελθόν. Λόγω της μορφολογίας του βυθού ο οποίος αποτελείται από αμμοφυκιάδα, φτιάξαμε τις αρματωσιές μας έτσι ώστε η πρώτη καλαμαριέρα να ψαρεύει 60cm πάνω από το βαρίδι και η δεύτερη 30 cm πιο πάνω από την πρώτη. Το βαρίδι μας είναι 40 gr. Για γρήγορη εναλλαγή των τεχνητών δολωμάτων, στην άκρη κάθε παράμαλλου του οποίου το μήκος είναι 10cm, προσαρμόζουμε μια μικρή αλλά ανθεκτική στριφτοπαραμάνα μαύρου χρώματος, αφού πρώτα έχουμε βάλει μια μικρή φωσφορούχα χάντρα.  Ρίχνοντας λίγο φως στην μικρή χάντρα αυτή φωσφορίζει κι έτσι φαίνεται πως η καλαμαριέρα μας κυνηγάει κάποιο μικρό ψαράκι, γεγονός που δελεάζει ακόμη περισσότερο τα καλαμάρια και τα κάνει πιο επιθετικά. Οι καλύτερες ώρες που έχουμε περισσότερο θετικά αποτελέσματα είναι οι απογευματινές, από τις 14.00 έως τις  19.00, χωρίς να αποκλείουμε και τις πρωινές με λιγότερα όμως χτυπήματα. Όσο νυχτώνει τα καλαμάρια τα αναζητούμε πιο ρηχά σε βάθη ακόμη και λίγων εκατοστών. Η επιλογή της καλαμαριέρας  χωρίς βάρος βοηθάει στο να στέκονται αυτά τα τεχνητά καλύτερα στο βυθό καθώς η βάρκα μας παρασύρεται  από τον καιρό ή τα ρεύματα.

Ρίχνοντας στο σημείο που επιλέξαμε τις καλαμαριέρες μας διαπιστώσαμε ότι υπήρχε παντελή απουσία ρεύματος και αέρα με αποτέλεσμα η βάρκα μας να μένει ακίνητη αλλά και τα καλαμάρια να είναι πολύ διστακτικά. Επιστρατεύσαμε λοιπόν την μικρή τετράχρονη μηχανή μας, θέτοντάς την σε κίνηση με την πιο χαμηλή ταχύτητα ώστε να κάνουμε μια αργή συρτή όπως αυτή όταν υπάρχει ρεύμα ή αέρας. Κάναμε μια μικρή αλλαγή στα βαρίδιά μας βάζοντας τα λίγο μεγαλύτερα των 60 gr. ώστε να σέρνονται στον βυθό και να μην ανασηκώνονται καθώς η βάρκα τρέχει. Αυτός ο τρόπος έχει κι ένα πλεονέκτημα, την ανίχνευση μεγαλύτερου  μέρους της περιοχής και το γρήγορο κάρφωμα των καλαμαριών. Εδώ όμως θα πρέπει να πούμε ότι εκεί που παίρνουμε καλαμάρια επιμένουμε στο ίδιο σημείο σταματώντας για λίγο την μηχανή μήπως και πάρουμε και κάποιο άλλο από το κοπάδι.

Πετάμε την αρματωσιά μας λίγο μακρύτερα από την βάρκα και με απότομα τραβήγματα προσπαθούμε να δώσουμε κίνηση στις καλαμαριέρες μας. Η χρήση καλαμιού όταν η θάλασσα είναι ακύμαντη και η απουσία ρευμάτων δεδομένη θα μας βοηθήσει στο να πετάξουμε την καλαμαριέρα μας μακριά και να κάνουμε spinning ανιχνεύοντας ακόμη μεγαλύτερη περιοχή. Η φάση μαζέματος θα πρέπει να διακόπτεται από σταματήματα των 2΄΄ και να επαναλαμβάνεται. Έτσι με αυτό τον τρόπο δίνουμε την δυνατότητα στην καλαμαριέρα να βυθίζεται με το βαρίδι της και να την αναγκάζουμε να ανεβαίνει στην επιφάνεια καθώς μαζεύουμε. Όταν υπάρχει ρεύμα ή αεράκι που να μας παρασέρνει προς τα έξω, τότε επιλέγουμε ένα βαθύ σημείο, ενώ όταν μας σπρώχνει προς τα μέσα τότε επιλέγουμε ένα ρηχό σημείο.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε από μια έως τέσσερις καλαμαριέρες αν τα καλαμάρια είναι μικρά, αν όμως είναι μεγάλα τότε δύο είναι αρκετές για να μην μας κόβει η μάνα τα χέρια.