Οι αναβολές έφτασαν πλέον τις τρεις, στο
προγραμματισμένο ταξίδι μας για ψάρεμα στη
νότια πλευρά της Θάσου. Η προσμονή της καλοσύνης μας είχε κάνει ιδιαίτερα νευρικούς, καθώς έβλεπα τις μέρες της ολιγοήμερης
άδειας που κατάφερα να πάρω να περνούν χωρίς να αξιοποιούνται, με ψαρευτικές δραστηριότητες, αφού ο γραίγος λυσσομανούσε
φτάνοντας και τα επτά μποφόρ.
Όμως μια ηλιαχτίδα χαράς φάνηκε στο internet, όταν σε κάποιο από τα πολλά site πρόβλεψης καιρού διαπίστωσα πως το ερχόμενο Σάββατο ο καιρός πέφτει αισθητά φτάνοντας τα 2 μποφόρ, με κατά τόπους κάποια αυξημένη ένταση που δεν θα ξεπερνούσε τα 3 μποφόρ. Μετά από κοινή σύσκεψη, το ταξίδι αποφασίστηκε να γίνει. Αμέσως άρχισε η αναζήτηση ολόφρεσκων δολωμάτων που θα μας έδιναν τα πολυπόθητα θηράματα. Ολόφρεσκη σαρδέλα από τα καΐκια, γαρίδα καθαρισμένη και ελαφρά αλατισμένη και μικρά καλαμάρια θα αποτελούσαν το πιάτο των ψαριών, θα ψαρεύαμε με τα καινούρια καλάμια της Shimano, τα Beast master boat 240M που διατίθενται με δύο μύτες και δύο διαφορετικά action, γεγονός που μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικές αρματωσιές και διαφορετικά μολύβια κάνοντάς μας το ψάρεμα πιο αποδοτικό και ευχάριστο. Το βάθος ψαρέματος ήταν τα 30 μέτρα και τα καλάμια μας ήταν εξοπλισμένα με δυο ολοκαίνουρια ηλεκτρικά μηχανάκια της Shimano τον technium 6000 με μπροστινό φρένο και τον exage 4000 εφοδιασμένοι με νήμα power aero διαμέτρου 0,15mm. Όπως καταλαβαίνετε, η αγωνία μου πέρα από την επιτυχία του ψαρέματος ήταν μεγάλη, γιατί ήθελα να δω τις πραγματικές δυνατότητες αυτών των εργαλείων. Γλιστρώντας το σκάφος από το τρέιλερ στο λιμάνι της Κεραμωτής, η αγωνία και η λαχτάρα του Νίκου και του Δημήτρη, των δύο φίλων που θα ψαρεύαμε μαζί, ήταν έκδηλη στο πρόσωπο τους. Μετά την τακτοποίηση των πραγμάτων στο σκάφος και το κατάλληλο δέσιμο τους, ακολούθησε ξενάγηση στο σκάφος, αφού οι δύο φίλοι έμπαιναν για πρώτη φορά σε αυτό. Μέχρι να βγούμε από το λιμάνι δόθηκαν οι πρώτες εξηγήσεις για τη χρήση του GPS, του βυθομέτρου και των λοιπών οργάνων. Το σκάφος, ένα πολυεστερικό 4.50 μέτρα εφοδιασμένο με μια 40ρα μηχανή yamaha με το κατέβασμα της μανέτας όρμησε μπροστά ανοίγοντας το δρόμο στο μικρό κυματισμό των 2 μποφόρ, που επικρατούσαν τη συγκεκριμένη ώρα, Συμβουλευόμενος το GPS, το σημείο που θα ψαρεύαμε απείχε 7 ναυτικά μίλια από το φάρο της Κεραμωτής, ευρισκόμενο 2 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Θάσου. Μετά από ένα απολαυστικό ταξίδι, το σκάφος σταμάτησε στον τόπο που θα ψαρεύαμε. Μια ξερά που από τα 45μέτρα, ανέβαζε ένα κεφάλι 30 μέτρα. Μέχρι να ετοιμάσουμε τον εξοπλισμό μας και να προσαρμόσουμε τα μηχανάκια στα καλάμια, το βυθόμετρο γέμισε με πράσινα στίγματα ψαριών, κάνοντας τον βομβητή να τρελαίνεται και τους φίλους μου να μη μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους από τα ψάρια που έβλεπαν. Λόγω των πολλών και ισχυρών ρευμάτων που επικρατούσαν στην περιοχή, το αγκυροβόλημα της βάρκας μας έφαγε λίγη ώρα, αφού δεν μπορούσαμε να αγκυροβολήσουμε σωστά πάνω στο σημείο. Μετά κόπων και βασάνων καταφέραμε τελικά να «καθίσουμε» σωστά στο σημείο και τα πρώτα αγκίστρια έπεσαν στο νερό μαλακά. Μόλις πάτωσαν τα βαρίδια μας, πράγμα που το καταλαβαίνει κανείς από την κοιλιά του νήματος, πήραμε τα μπόσικα και κρατώντας το καλάμι στα χέρια μας περιμέναμε το τσίμπημα, το οποίο δεν άργησε να φανεί. Το πρώτο φαγκρί είναι πιασμένο στην αρματωσιά του Δημήτρη, ο οποίος ψαρεύει με ένα καλάμι βάρκας και με μηχανισμό σαραντάρη. Η μύτη του καλαμιού λύγισε και τα δυνατά κεφάλια του ψαριού καταπονούν καλάμι και μηχανισμό. Σε λίγο ένα υπέροχο φαγκρί, δίνει χαρά πάνω στο σκάφος και τα πειράγματα δεν αργούν να δώσουν μια εύθυμη νότα στην προσμονή των τόσων ημερών. Οι τσιμπιές έρχονται και στις υπόλοιπες αρματωσιές του Νίκου και τις δικές μου. Σε περίπτωση που τα φρένα είναι πολύ χαλαρά, φροντίζουμε να τα σφίξουμε έτσι ώστε να μη δίνει πολλά φρένα ο μηχανισμός. Εδώ χρειάζεται προσοχή όμως, ώστε να μην υπερβούμε την αντοχή της πετονιάς και χάσουμε ψάρι και αρματωσιά. Τα δολώματα που χρησιμοποιούσαμε αρχικά ήταν σχεδόν μισή σαρδέλα σε κάθε αγκίστρι νούμερο δυο και τρία, ώστε να γίνει ένας μικρός μπασμός στο σημείο που ψαρεύαμε, προκειμένου να προσελκύσουμε τα ψάρια. Αυτό το σύστημα απέδωσε γρήγορα τα αναμενόμενα, αφού, μετά από μία ώρα περίπου, στο ένα καλάμι χτύπησε ένα ψάρι που έκανε τη μύτη του καλαμιού να προσκυνήσει, φτάνοντας στην επιφάνεια της θάλασσας. Τα φρένα άρχισαν να δουλεύουν συνεχόμενα, αλλά λίγο η απειρία του Νίκου, λίγο και το μέγεθος του ψαριού, έκαναν το παράμαλλο να μην αντέξει αυτή την πίεση, αφήνοντας μας στα κρύα του λουτρού. Ξανά το ίδιο σύστημα και δεν αργεί το δεύτερο χτύπημα από ένα ψάρι πάλι μεγάλο. Αυτή τη φορά τα φρένα είναι σωστά ρυθμισμένα και το μηχανάκι αναλαμβάνει με το καλάμι να φέρουν το ψάρι επάνω. Τα κεφάλια είναι συχνά και δυνατά, βάζοντας σε δοκιμασία για μια ακόμη φορά τον εξοπλισμό μας. Μετά από αναμονή λίγων λεπτών, η ροδοκόκκινη φιγούρα ενός ακόμη φαγκριού γύρω στα 500gr μας έκανε να σαστίσουμε για λίγο, αλλά αντιδράσαμε γρήγορα παίρνοντας την απόχη για να σιγουρέψουμε το ψάρι. Ο Νίκος και ο Δημήτρης δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους, αφού πρώτη φορά βλέπουν στα αγκίστρια τους τέτοιο μεγάλο ψάρι. Ξαναδολώνουμε μικρούς τάκους σαρδέλας με διαστήματα δολώματος μισής σαρδέλας, συνεχίζοντας τον μπασμό. Τα τσιμπήματα είναι πολλά, αλλά δείχνουν ότι πρόκειται για μικρά σκαθάρια που καθορίζουν γρήγορα τα δολώματα από τα αγκίστρια χωρίς να πιαστούν, εκτός από μερικά μόνο. Ένα γονάτισμα της μύτης του καλαμιού οπό την πλευρά του Νίκου αυτή τη φορά και ο μηχανισμός αρχίζει να δίνει τη μάχη του. Σε λίγο ένα ακόμη φαγκρί 500ρι βρίσκεται μέσα στην απόχη και μετά στο ψυγείο παρέα με το φαγκρί. Αυτές οι σκηνές συνεχίζονται για μια ώρα περίπου μέχρι που έκοψαν απότομα τα ψάρια σαν κάτι να τα τρόμαξε. Από κείνη την στιγμή κι έπειτα δεν καταφέραμε να πάρουμε κάποιο αξιόλογο ψάρι. Πάντως η ψαριά μας είχε βγει με το παραπάνω κι έτσι δεν έμεινε κανένας παραπονεμένος.
Όμως μια ηλιαχτίδα χαράς φάνηκε στο internet, όταν σε κάποιο από τα πολλά site πρόβλεψης καιρού διαπίστωσα πως το ερχόμενο Σάββατο ο καιρός πέφτει αισθητά φτάνοντας τα 2 μποφόρ, με κατά τόπους κάποια αυξημένη ένταση που δεν θα ξεπερνούσε τα 3 μποφόρ. Μετά από κοινή σύσκεψη, το ταξίδι αποφασίστηκε να γίνει. Αμέσως άρχισε η αναζήτηση ολόφρεσκων δολωμάτων που θα μας έδιναν τα πολυπόθητα θηράματα. Ολόφρεσκη σαρδέλα από τα καΐκια, γαρίδα καθαρισμένη και ελαφρά αλατισμένη και μικρά καλαμάρια θα αποτελούσαν το πιάτο των ψαριών, θα ψαρεύαμε με τα καινούρια καλάμια της Shimano, τα Beast master boat 240M που διατίθενται με δύο μύτες και δύο διαφορετικά action, γεγονός που μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικές αρματωσιές και διαφορετικά μολύβια κάνοντάς μας το ψάρεμα πιο αποδοτικό και ευχάριστο. Το βάθος ψαρέματος ήταν τα 30 μέτρα και τα καλάμια μας ήταν εξοπλισμένα με δυο ολοκαίνουρια ηλεκτρικά μηχανάκια της Shimano τον technium 6000 με μπροστινό φρένο και τον exage 4000 εφοδιασμένοι με νήμα power aero διαμέτρου 0,15mm. Όπως καταλαβαίνετε, η αγωνία μου πέρα από την επιτυχία του ψαρέματος ήταν μεγάλη, γιατί ήθελα να δω τις πραγματικές δυνατότητες αυτών των εργαλείων. Γλιστρώντας το σκάφος από το τρέιλερ στο λιμάνι της Κεραμωτής, η αγωνία και η λαχτάρα του Νίκου και του Δημήτρη, των δύο φίλων που θα ψαρεύαμε μαζί, ήταν έκδηλη στο πρόσωπο τους. Μετά την τακτοποίηση των πραγμάτων στο σκάφος και το κατάλληλο δέσιμο τους, ακολούθησε ξενάγηση στο σκάφος, αφού οι δύο φίλοι έμπαιναν για πρώτη φορά σε αυτό. Μέχρι να βγούμε από το λιμάνι δόθηκαν οι πρώτες εξηγήσεις για τη χρήση του GPS, του βυθομέτρου και των λοιπών οργάνων. Το σκάφος, ένα πολυεστερικό 4.50 μέτρα εφοδιασμένο με μια 40ρα μηχανή yamaha με το κατέβασμα της μανέτας όρμησε μπροστά ανοίγοντας το δρόμο στο μικρό κυματισμό των 2 μποφόρ, που επικρατούσαν τη συγκεκριμένη ώρα, Συμβουλευόμενος το GPS, το σημείο που θα ψαρεύαμε απείχε 7 ναυτικά μίλια από το φάρο της Κεραμωτής, ευρισκόμενο 2 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Θάσου. Μετά από ένα απολαυστικό ταξίδι, το σκάφος σταμάτησε στον τόπο που θα ψαρεύαμε. Μια ξερά που από τα 45μέτρα, ανέβαζε ένα κεφάλι 30 μέτρα. Μέχρι να ετοιμάσουμε τον εξοπλισμό μας και να προσαρμόσουμε τα μηχανάκια στα καλάμια, το βυθόμετρο γέμισε με πράσινα στίγματα ψαριών, κάνοντας τον βομβητή να τρελαίνεται και τους φίλους μου να μη μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους από τα ψάρια που έβλεπαν. Λόγω των πολλών και ισχυρών ρευμάτων που επικρατούσαν στην περιοχή, το αγκυροβόλημα της βάρκας μας έφαγε λίγη ώρα, αφού δεν μπορούσαμε να αγκυροβολήσουμε σωστά πάνω στο σημείο. Μετά κόπων και βασάνων καταφέραμε τελικά να «καθίσουμε» σωστά στο σημείο και τα πρώτα αγκίστρια έπεσαν στο νερό μαλακά. Μόλις πάτωσαν τα βαρίδια μας, πράγμα που το καταλαβαίνει κανείς από την κοιλιά του νήματος, πήραμε τα μπόσικα και κρατώντας το καλάμι στα χέρια μας περιμέναμε το τσίμπημα, το οποίο δεν άργησε να φανεί. Το πρώτο φαγκρί είναι πιασμένο στην αρματωσιά του Δημήτρη, ο οποίος ψαρεύει με ένα καλάμι βάρκας και με μηχανισμό σαραντάρη. Η μύτη του καλαμιού λύγισε και τα δυνατά κεφάλια του ψαριού καταπονούν καλάμι και μηχανισμό. Σε λίγο ένα υπέροχο φαγκρί, δίνει χαρά πάνω στο σκάφος και τα πειράγματα δεν αργούν να δώσουν μια εύθυμη νότα στην προσμονή των τόσων ημερών. Οι τσιμπιές έρχονται και στις υπόλοιπες αρματωσιές του Νίκου και τις δικές μου. Σε περίπτωση που τα φρένα είναι πολύ χαλαρά, φροντίζουμε να τα σφίξουμε έτσι ώστε να μη δίνει πολλά φρένα ο μηχανισμός. Εδώ χρειάζεται προσοχή όμως, ώστε να μην υπερβούμε την αντοχή της πετονιάς και χάσουμε ψάρι και αρματωσιά. Τα δολώματα που χρησιμοποιούσαμε αρχικά ήταν σχεδόν μισή σαρδέλα σε κάθε αγκίστρι νούμερο δυο και τρία, ώστε να γίνει ένας μικρός μπασμός στο σημείο που ψαρεύαμε, προκειμένου να προσελκύσουμε τα ψάρια. Αυτό το σύστημα απέδωσε γρήγορα τα αναμενόμενα, αφού, μετά από μία ώρα περίπου, στο ένα καλάμι χτύπησε ένα ψάρι που έκανε τη μύτη του καλαμιού να προσκυνήσει, φτάνοντας στην επιφάνεια της θάλασσας. Τα φρένα άρχισαν να δουλεύουν συνεχόμενα, αλλά λίγο η απειρία του Νίκου, λίγο και το μέγεθος του ψαριού, έκαναν το παράμαλλο να μην αντέξει αυτή την πίεση, αφήνοντας μας στα κρύα του λουτρού. Ξανά το ίδιο σύστημα και δεν αργεί το δεύτερο χτύπημα από ένα ψάρι πάλι μεγάλο. Αυτή τη φορά τα φρένα είναι σωστά ρυθμισμένα και το μηχανάκι αναλαμβάνει με το καλάμι να φέρουν το ψάρι επάνω. Τα κεφάλια είναι συχνά και δυνατά, βάζοντας σε δοκιμασία για μια ακόμη φορά τον εξοπλισμό μας. Μετά από αναμονή λίγων λεπτών, η ροδοκόκκινη φιγούρα ενός ακόμη φαγκριού γύρω στα 500gr μας έκανε να σαστίσουμε για λίγο, αλλά αντιδράσαμε γρήγορα παίρνοντας την απόχη για να σιγουρέψουμε το ψάρι. Ο Νίκος και ο Δημήτρης δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους, αφού πρώτη φορά βλέπουν στα αγκίστρια τους τέτοιο μεγάλο ψάρι. Ξαναδολώνουμε μικρούς τάκους σαρδέλας με διαστήματα δολώματος μισής σαρδέλας, συνεχίζοντας τον μπασμό. Τα τσιμπήματα είναι πολλά, αλλά δείχνουν ότι πρόκειται για μικρά σκαθάρια που καθορίζουν γρήγορα τα δολώματα από τα αγκίστρια χωρίς να πιαστούν, εκτός από μερικά μόνο. Ένα γονάτισμα της μύτης του καλαμιού οπό την πλευρά του Νίκου αυτή τη φορά και ο μηχανισμός αρχίζει να δίνει τη μάχη του. Σε λίγο ένα ακόμη φαγκρί 500ρι βρίσκεται μέσα στην απόχη και μετά στο ψυγείο παρέα με το φαγκρί. Αυτές οι σκηνές συνεχίζονται για μια ώρα περίπου μέχρι που έκοψαν απότομα τα ψάρια σαν κάτι να τα τρόμαξε. Από κείνη την στιγμή κι έπειτα δεν καταφέραμε να πάρουμε κάποιο αξιόλογο ψάρι. Πάντως η ψαριά μας είχε βγει με το παραπάνω κι έτσι δεν έμεινε κανένας παραπονεμένος.
Το παρόν άρθρο έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Fish
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου